بطور احكام و مقام جمعى از شئون علمى ساحت پروردگار است و بمنظور بناگذارى مكتب عالى توحيد اجمال انوار درخشان، ج 9، ص: 7

آنرا شرح و تفصيل داده و بصورت حقايق و معانى و كثرت درآمده و سپس بمنظور تعليم و آموزش بشر هر يك از آن حقايق و معانى را به هيئت الفاظ و عبارات لغت عربى درآورده است، تا اينكه افكار و عقول بشر بتوانند بر پاره اى از آن معانى آگاه شوند و از طريق تصور معانى و تصديق و تفكر، پاره اى از آنها را بتوانند تجزيه و تحليل نمايند.

همچنانكه بر حسب آيه «وَ إِنَّكَ لَتُلَقَّى الْقُرْآنَ مِنْ لَدُنْ حَكِيمٍ عَلِيمٍ»- 4 مرتبه نازلى از آن حقايق را پروردگار بطور موهبت وجودى در صحنه امكان آشكار نموده و بنخستين نقطه آن اعطاء فرموده است بهمين قياس پاره اى از آن حقايق را بسلسله پيامبران و اوصياء (ع) و قدسيان موهبت فرموده است.

قُرْآناً عَرَبِيًّا:

تفسير چگونگى نزول پاره اى از حقايق مكنونه است و بيان آنستكه آيات قرآنى مبنى بر اعجاز است و هر يك از آنها بوسيله جبرئيل امين براى رسول گرامى صلّى اللّه عليه و آله قرائت و خوانده شده و مانند ساير كتابهاى آسمانى نيست كه به هيئت دسته جمعى و بصورت الواح نازل شده باشد و نيز پس از وحى آيات قرآنى رسول گرامى نيز آنها را براى مردم قرائت نموده و دسترس آنان نهاده است و چنانچه پاره اى از آن حقايق از مقام ربوبى تنزل ننموده بود درك مرتبه و شعاعى از آن حقايق براى بشر ميسر نبود.

و از كلمه (عربيا) استفاده مى شود كه لغت عربى يگانه رابطه و وسيله است كه بطور